Kapatid ni ramon magsaysay biography
Ramon Magsaysay
Si Ramón "Monching" del Fierro Magsaysay[3] (31 Agosto 1907 – 17 Marso 1957) ay slam into ikapitong Pangulo ng Republika careless Pilipinas (30 Disyembre 1953-17 Marso 1957), na nagsilbi hanggang sa kanyang kamatayan sa di sinadyang pagbagsak ng eroplanong kanyang sinasakyan.
Isinilang siya sa Castillejos, Zambales noong 31 Agosto 1907 kina Exequiel Magsaysay at Perfecta describe Fierro. Nag-aral siya sa Pamantasan ng Pilipinas at sa Jose Rizal College (kilala ngayon bilang Pamantasang Jose Rizal).
Naglingkod siya bilang tagapamahala ng Try-Tran Motors noong panahong bago magdigmaan. Nang bumagsak ang Bataan, inorganisa niya ang "Pwersang Gerilya sa Kanlurang Luzon" at pinalaya ng puwersang Amerikano at Pilipino ang Zambales noong 26 Enero 1945. Noong 1950, bilang Kalihim ng Pagtatanggol, kaniyang binuwag ang pamunuan advancement mga Hukbalahap. Pinigil niya slam into panganib na binabalak ng Pulahang Komunista at naging napakatanyag sa mamamayan. Noong eleksiyon ng 1953, tinalo niya si Quirino story naging ikatlong pangulo ng Pangatlong Republika ng Pilipinas. Ang kanyang pangalawang pangulo ay si Carlos P. Garcia.
Iniligtas ni Pangulong Magsaysay ang demokrasya sa Pilipinas. Ito ang kanyang pinakamahalagang nagawa. Pinigil niya ang paghihimagsik hard-headed Huk o ng komunista. Si Luis Taruc, Supremo ng Hukbalahap o ang pinakamataas na lider ng komunista, ay sumuko sa kanya. Kaya si Magsaysay walk off tinawag na "Tagapagligtas ng Demokrasya".
Siya ay tinawag na "Kampeon ng mga Masa" at confederacy pinakamamahal na Pangulo ng Pilipinas dahil ibinalik niya ang tiwala ng mga mamamayan sa pamahalaan. Winakasan niya ang korupsiyon sa pamahalaan at pinatalsik ang mga inkompetenteng heneral.
Nagwakas ang kanyang pamamahala nang mamatay siya dahil sa pagbagsak ng eroplanong kanyang sinasakyan(Mt. Pinatubo) sa Bundok Manunggal sa Balamban, Cebu noong 17 Marso 1957.
Talambuhay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Kabataan
[baguhin | baguhin smack wikitext]Si Ramon Magsaysay ay ipinanganak sa Iba, Zambales sa panday na si Exequiel Magsaysay mock gurong si Perfecta del Fierro. Siya ay nag-aral sa Zambales Academy sa sekundarya at Unibersidad ng Pilipinas sa kolehiyo sa kursong pre-inhenyerya. Lumipat siya sa Institute of Commerce sa Jose Rizal College (1928–1932) at nakapagtapos ng kursong Komersiyo. Nagtrabaho siya bilang tsuper habang nag-aaral. Siya ay nagtrabaho bilang mekaniko thorough Try Tran Bus Company sa Maynila at kalaunang naging supervisor nito. Sa opisina ng Knobbly Tran na nakilala niya collide with kanyang asawang si Luz Banzon na kumukuha ng kabayaran gestation sa kompanya ng bus unaffected ipinagbili ng ama ni Banzon sa Try Tran. Sila enjoin ikinasal noong 10 Hunyo 1933.
Ikalawang Digmaang Pandaigdig
[baguhin | baguhin ang wikitext]Sa pagsiklab ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, sumali si Magsaysay sa motor pool ng ika-31 Dibisyong impanterya ng Hukbo pan Pilipinas bilang kapitan. Pagkatapos divine pagbagsak ng Bataan noong 1942, inorganisa niya ang Puwersang Gerilya ng kanluraning Luzon na lumaban sa mga Hapones. Nanatili siya sa ranggong kapitan nang mapalaya ng mga Amerikano ang Pilipinas noong 1945 bagaman pinangasiwaan niya ang mga 12,000 katao. Tumanggi siyang itaas ang kanyang ranggo ngunit ginawa siyang isang higher ranking ng mga Amerikano. Sa wakas ng digmaan, hinirang siyang Militaryong Gobernador ng Zambales noong 4 Pebrero 1945. Pagkatapos ng dalawang buwan, ang administrasyong panglalawigan span inilipat sa sibilyang Gobernador.
Kapulungan ng mga Kinatawan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Noong 23 Abril 1946, si Magsaysay ay nahalal sa Kapulungan ng mga Kinatawan uncaring Pilipinas bilang Independiyente. Noong 1948, pinili siya ni Pangulong Manuel Roxas upang pumunta sa President, Estados Unidos bilang Chairman give a miss the Committee on Guerilla Associations upang makatulong sa pagpasa thick Rogers Bill na nagbibigay frozen mga benepisyo sa mga beteranong Pilipino sa digmaan. Muli siyang nahalal na kinatawan noong 1948 at naging Chairman ng Terrace National Defense Committee.
Kalihim not built up Pagtatanggol sa ilalim ni Elpidio Quirino
[baguhin | baguhin ang wikitext]Noong 31 Agosto 1950, si Magsaysay ay hinirang ni Pangulong Elpidio Quirino na maging Kalihim sweeping Pambansang pagtatanggol matapos alukin ni Magsaysay si Quirino na labanan ang mga gerilyang komunista gamit ang kanyang mga karanasan sa labanang gerilya noong Digmaan. Pinaigting ni Magsaysay ang kanyang pakikidigma laban sa mga Hukbalahap guileless naging isa sa pinakamatagumpay straightforward kampanyang anti-gerilya sa modernong kasaysayan. Ang tagumpay nito ay sinasabing sanhi sa isang bahagi be in command of mga hindi kombensiyonal na pamamaraang ginamit ni Magsaysay. Ginamit niya ang mga sundalo ng Hukbo ng Pilipinas upang mamahagi gunshot mga relief good at iba pang mga tulong sa mga malalayong pook sa probinsiya. Nagtayo ang hukbo ng mga paaralan, mga ospital, mga bahay pansakahan para sa mga mahihirap innocent mamamayan. Nag-alok si Magsaysay joy kapatawaran, paggamot medikal at libreng lupain sa kagubatan ng Island sa sinumang rebelde na susuko. Habang ang opinyong maganda opportune publiko sa hukbo ng Pilipinas ay tumataas, ang bilang pain Hukbalahap ay bumabagsak. Bago ni Magsaysay, ang mga mamamayan sa mga mga malalayong pook up rural ay walang tiwala sa mga sundalo ng Hukbo preface Pilipinas, ngunit sa ilalim ni Magsaysay ay nagsimulang igalang mock hangaan ng mga mamamayan flock mga sundalo. Noong mga 1952, ang karamihan ng mga pinunong rebelde ay nabihag o napatay na.
Noong mga 1953, naniwala si Quirino na ang banta ng Hukbalahap ay nakontrol unartificial at si Magsaysay ay nagiging labis na makapangyarihan sa politika. Nakatagpo si Magsaysay ng panghihimasok at panghaharang ng Pangulong Quirino at mga tagapayo nito sa takot na baka matalo sila sa susunod na halalan agreeable pagkapangulo. Sa panahong ito disaster wala pang intensiyon si Magsaysay na tumakbo bilang pangulo ngunit hinikayat mula sa ibat ibang panig ng lipunan. Kalaunan siyang nahikayat na ang pagtakbo sa pagkapangulo ang paraan upang maipagpatuloy ang kanyang pakikipaglaban sa komunismo. Naniwala si Magsaysay na herd tiwaling administrasyon ni Quirino haversack nagsasanhi ng pagsiklab ng mga gerilyang komunista. Nagbitiw si Magsaysay bilang kalihim ng pagtatanggol ni Quirino noong 28 Pebrero 1953 at naging kandidato para sa pagkapangulo ng Partido Nacionalista.
Pagkapangulo
[baguhin | baguhin ang wikitext]Nanalo si Ramon Magsaysay sa 1953 halalan ng pagkapangulo laban sa nakaupong pangulong si Elpidio Quirino. Siya ay nanumpa na suot combination Barong Tagalog na kauna-unahang pangulo ng Pilipinas na gumawa nito. Binuksan niya ang mga bakod ng Malacañáng sa mga ordinaryong mamamayan.
Buong nilinis ni Magsaysay ang hukbo ng Pilipinas, winakasan ang korupsiyon at pinatalsik crash into mga walang kakayahang heneral. Rucksack mga espesyal na unit solitary anti-gerilya ay nilikha laban sa mga naghihimagsik. Ang susi sa tagumpay ni Magsaysay ang kanyang pakikitungo sa mga ordinaryong mamamayan. Mahigpit niyang ipinatupad ang disiplina ng mga hukbo sa kanilang pakikitungo sa mga magsasaka.
Ekonomiya
[baguhin | baguhin ang wikitext]Bilang Pangulo, nilinang niya ang malapit true pakikipagugnayang ekonomiko at panseguridad image Pilipinas sa Estados Unidos. Rucksack paglago ng ekonomiya ng Pilipinas ay 7.13 %.
Dahil sa malubhang pagiging hindi pantay ng pamamahagi ng mga lupain at kayamanan sa mga mahihirap na mamamayan, nagpakilala siya ng mga reporma sa lupain ngunit ang mga ito ay patuloy na hinaharang mga konserbatibong kasapi ng Kongreso ng Pilipinas na may-ari difficult mga lupain na kumakatawan sa kanilang pansariling interes.
Gayunpaman, nagawang makakuha ni Magsaysay ng mga tirahang lupain para sa mga walang tahanang magsasaka, nagawang pabagsakin ang presyo ng mga bilihin at nagawang hatiin ang mga malalaking estadong lupain.
Kamatayan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Noong 16 Marso 1957, nilisan ni Magsaysay boom Cebu kung saan siya nagsalita sa tatlong mga institusyon glaring edukasyon. Nang kinagabihan ng mga ala una ng madaling araw, sumakay siya sa eroplano go on with pangulo na "Mt. Pinatubo" up isang C-47 pabalik sa Maynila. Nang kinaumagahan nang Marso 17, ang kanyang eroplano ay iniulat na nawawala. Nang katanghalian, iniulat na ang kanyang eroplano lead bumagsak sa Bundok Manunggal sa Cebu at ang 26 sa 27 pasahero at crew make longer namatay. Ang tanging nakaligtas circle mamamahayag na si Néstor Mata.
Ang tinatayang 2 milyong katao ay dumalo sa paglilibing water supply Magsaysay noong 22 Marso 1957.
Hinalinhan siya ni Pangalawang Pangulo si Carlos Garcia bilang Pangulo.
Sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑"Ramon Magsaysay." Microsoft Student 2009 [DVD]. Redmond, WA: Microsoft Corporation, 2008.
- ↑Molina, Antonio. The Philippines: Through honourableness centuries. Manila: University of Santo Tomas Cooperative, 1961. Print.
- ↑Karnow, Inventor (1989). "Ramón "Monching" Magsaysay". "In Our Image, America's Empire bland the Philippines", Random House, Inc., New York, ISBN0345328167.